«سینا کیانرسی»، سرپرست تیم تحقیق از بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون، گفت: «نتایج بر اهمیت الگوهای خواب ثابت به عنوان یک راهکار برای کاهش دیابت نوع ۲ تاکید می‌کند.»

مطالعه جدید شامل داده‌های خواب و سلامت بیش از ۸۴۰۰۰ نفر بود که در مطالعه بانک زیستی بریتانیا ثبت‌نام کرده بودند. میانگین سنی بریتانیایی‌های شرکت‌کننده در این مطالعه ۶۲ سال بود و در آغاز مطالعه هیچ‌کدام به دیابت مبتلا نبودند.

برای هفت شب متوالی، شرکت‌کنندگان یک شتاب‌سنج - یک دستگاه مانند ساعت که حرکت را در رختخواب نظارت می‌کند، به دست داشتند.

محققان همچنین بررسی کردند که آیا افراد در طول ۷.۵ سال آینده به دیابت نوع ۲ مبتلا شده بودند یا خیر.

تیم تحقیق دریافت ارتباط واضحی بین الگوهای خواب نامنظم و افزایش خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ وجود دارد.

خواب "نامنظم" به مدت زمان خوابی اطلاق می‌شود که به طور متوسط ۶۰ دقیقه یا بیشتر بین شب‌ها تغییر می‌کند.

افرادی که الگوی خواب نامنظم داشتند، در مقایسه با افرادی که خواب شبانه آنها تفاوت چندانی نداشت، ۳۴ درصد بیشتر در معرض ابتلاء به دیابت نوع ۲ بودند.

چگونه نوسان طولانی مدت خواب ممکن است منجر به دیابت شود؟

این مطالعه نتوانست به این سوال پاسخ دهد، اما تیم بوستون این نظریه را مطرح کرد که "اختلال شبانه روزی و اختلالات خواب" می‌تواند نقش داشته باشد.